Zwycięstwo dwudzieste czwarte.

24.

Wszystko jest takie łatwe i paradoksalne...

Rodzice przyjmującego są w szoku. Znasz już ich ładnych parę lat, ale bałaś się ich reakcji. Nie wiedziałaś, czego mogę się spodziewać.

-Żyjecie? - pyta po chwili Wojtek.

-Jezu, dzieci... Wy tak szybko dorastacie. - mama siatkarza nie kryje łez i mocno Was przytula.

-Mamoo..

-Synu, gratuluję. - męski uścisk panów. - Cieszę się, że będę miał taką synową. 

Jestem z ciebie dumny.

-Dziękujemy. A teraz wybaczcie. - Włodarczyk ciągnie Cię ku wyjściu z domu.

-Ej.. Ale jak to?

-Będziemy niedługo! - krzyczy jeszcze na wyjściu.

-Gdzie ty mnie ciągniesz? - pytasz ze śmiechem.

-Jako przyszła pani Włodarczyk muszę pokazać Cię światu, prawda? Spacerek po mieście musi być.

W Andrychowie spędzacie jeszcze dzień. Następnego już jedziecie do Kęt, gdzie drzwi otwiera 

Wam zaspana Marta.

-Haloo.. ludzie. Noc jest. - mamrocze.

-Zabalowało się?

-Nie.

-Niee.. wcale. - Wojtek się z nią droczy.

-Rodziców nie ma? - dziwisz się.

-Mama na zakupach, a tata w ogrodzie. Coś tam naprawia.

-To ja zajrzę na tył. - mówi Włodarczyk i ulatnia się.

-Jak w Bełchatowie? - pyta nastolatka robiąc kawę.

-Dobrze. Po zakończeniu sezonu emocje jeszcze nie opadły.

-Muzaj dalej jest z tą lasią?

-Marta.. Proszę cię. - błagasz.

-No co. - wzrusza ramionami. - Co ja ci poradzę na to, że mi się podoba?

-To musi ci się od podobać. - śmiejesz się.

-Niby dlaczego?

-Bo zamierza założyć z Karoliną rodzinę. - ładnie to określasz.

-Zaciążył ją?! - typowe nastoletnie zwroty.

-Marta. To już się zamienia w jakąś twoją obsesję.

-Nie rób ze mnie hotki!

-Nie muszę. Jesteś nią. - przytulasz siostrę.

-Dzięki. Naprawdę.

Wizyta w domu rodziny mija Wam jak zwykle świetnej atmosferze.
Rodzicie mówią, że szczerze, to podejrzewali coś o Waszych planach. Cieszą się bardzo.

-Ej.. ale na tym ślubie pewnie też będzie Maciek, nie? - pyta powoli Marta.

-Siostra! Nie żyjesz!

Ostatnim punktem Waszej wycieczki jest mieszkanie Kamila. Kwasowski otwiera Wam w drzwi dosyć.. dziwnym stanie.

-Oj.. jest kacyk. - śmieje się Wojtek i zaciera ręce.

-Co wy tu robicie?

-Umówiliśmy się? Dziś jest środa? Tak?

-Kurwa! Rzeczywiście. - bielski siatkarz patrzy na kalendarz, gdzie dużymi literami jest napisane "Włodarczyki". - Sorry, sorry, ja już to sprzątam.

-Impreza i nas nie zaprosiłeś? Kamilu!

-Wojciechu!

Po kilku minutach było w miarę okej. Usiedliśmy w salonie, Kwasowski zrobił kawę. Pogadaliśmy.

-Dobra, Włodek, przechodź do konkretów, bo widzę, że chcesz coś powiedzieć.

Wojtek patrzy na Ciebie znacząco.

-Nie! Serio?! - wydziera się siatkarz BBTSu.

-Tak.

-Jezusie! Będę wujkiem! - chłopak zaczyna Was przytulać.

-Co?!

-No jak to co? Justyna jest w ciąży, nie?

-Niee... - śmiejesz się.

-To co wy chcieliście mi powiedzieć?

-Pobieramy się.

-Nieee! No żartujecie sobie! Nareszcie! Już wskakuję w garniaczek.

-Kwasu... Ta wczorajsza noc nie wpłynęła na ciebie dobrze..

-Oj tam.

-Ale jest jeszcze coś.. Chciałbym cię o coś prosić.

-Dajesz, Włodi! Dla ciebie wszystko.

-Zostaniesz moim świadkiem?

Kwasowski zamyślił się na chwilę.

-To zależy...

-Warunki?

-Będzie jakaś ładna świadkowa?

-Jeszcze nie wiemy, kogo weźmiemy za świadka.. - uzupełniasz.

-Dobra, mnie już macie.

*

Przepraszam.

Przeprowadzka.

Brak neta.

Humor do kitu.

Szkoła.

Chciałam, żeby pojawił się wczoraj, tak na urodziny Wojtka, ale niestety się nie udało. 

Nawet numer rozdziału, by pasował :D

Widziałyście Karola, Andrzeja i naszego najważniejszego Wojciecha w ddtvn?

WuWu przyćmił wszystkich! *-*

Plus: przepraszam, ale nie będę już informować na blogach. Gdzieś zgubiłam te wszystkie linki. 

Na bloggerze na panelu jest opcja dodawania blogów do obserwacji :) Zapraszam do tego :)

tęczowa.