Zwycięstwo trzydzieste trzecie.

33.

Skoro jedna zapałka może wzniecić pożar..

Możesz rozpalić tłum tym, czym kochasz...

-Stary, nie wiem jak teraz będzie. Chyba zaczynam się tego bać. - mówisz po treningu, chowając twarz w dłonie. W szatni zostałeś już tylko Ty i Wrona.

-Proszę cię. Nie wymiękaj. Dacie radę, a my wam pomożemy.

-Bo.. wiesz. Do ślubu myślałem, że się nam nie uda, że nie będziemy mieć tego dziecka. A tu nagle.. Andrzej, ja nie podołam.

-Włodarczyk, przestań tak mówić!

-Ciekawe czy chłopczyk czy dziewczynka...

-Jak czujesz? - środkowy zadaje pytanie zbierając swoje rzeczy po treningu.

-Jestem niemal pewny, że to chłopiec. Ostatnio trochę czytałem w necie na temat kobiet w ciąży. - wzdychasz, a przyjaciel zaczyna się śmiać. - Trafiłem na jakiś artykuł, że jeśli kobieta podczas ciąży wygląda coraz lepiej to znaczy, że będzie chłopiec, a Justyna rzeczywiście wydaje się być coraz piękniejsza... Chciałbym mieć syna.

-Zastanawialiście się nad imieniem?

-Jeśli syn to Julian, a córka to.. nie wiemy. Pamiętam jak namawiałem Justynę na tego Juliana. W końcu wymiękła i się zgodziła. Boję się tylko tej odpowiedzialności. Boję się, że o czymś kiedyś zapomnę, że nie będę potrafił się nim wystarczająco zaopiekować...

-Oj Włodi, Włodi.. W końcu dorosłeś. Musisz stanąć przed odpowiedzialnością.. Stajesz się mężczyzną.. - zaśmiał się Wrona.

-Dzięki. Wiesz co jest najgorsze? To, że jeszcze niedawno tak bardzo chciałem mieć dziecko, a teraz, jak przyszło co do czego, mam pietra. Ja nawet nie wiem jak takim małym człowiekiem się zaopiekować.

-Wojtek.. - mówi poważnie. - Ty żałujesz?

-A czy ty jesteś debilem? Oczywiście, że nie.

-O twoją wiedzę się nie martw. Zrobimy ci instruktaż u Moni. W końcu mała Zatorska ma półtorej roku..

-Dobra, Andrzej, ja będę leciał.. Jedziemy z Tyśką do lekarza..

-Trzymam kciuki. Pamiętaj, dasz radę, masz Justynę, mnie, Karola, Zatiego, nas wszystkich.

-Dzięki.

Wychodząc z Energii, uderza Cię podmuch chłodnego październikowego powietrza. Dziś 28 października. Twoje urodziny. Justyna wymyśliła jakąś niespodziankę i obiecała przyjechać po Ciebie po treningu. Nie masz pojęcia, co mogła wymyślić.

-Hej, kochanie. - mówisz wsiadając do samochodu i całując dziewczynę w policzek.

-Hej. Zamykaj szybko drzwi i jedziemy.

-Zdradzisz mi gdzie?

-Chciałbyś. - Justyna śmieje się głośno.

Jedziecie około piętnastu minut. W końcu zatrzymujecie się pod bełchatowskim szpitalem.

-Co jest grane? - pytasz zdezorientowany.

-Z racji tego, że dziś są twoje urodziny, a jest to już możliwe, pomyślałam, że fajnym prezentem byłoby jakbyśmy dziś dowiedzieli się czy będziemy mieć córkę czy syna..

-Kocham cię... - szepczesz, a po chwili zaczynasz ją zachłannie całować.

JUSTYNO WŁODARCZYK...

To już dziś dowiecie się płci dziecka. Wszystko jest w porządku. Na szczęście. Podczas badania niesamowicie się denerwowałaś. Wojtek z resztą też. Widać było to po nim. Cały czas trzymał Cię za rękę, a chwilami tak ściskał, że bałaś się o dopływ krwi.

-Gratuluję. - powiedziała wreszcie lekarka. - Będą mieli państwo synka.

Patrzysz na Włodarczyka, któremu oczy zaczynają błyszczeć. Czy Ty widzisz w nich łzy? Sama z resztą po chwili płaczesz.

-Julian.. - mówicie w tym samym momencie, patrząc na siebie z czułością.

-Bardzo ładne imię. - kobieta uśmiecha się do Was.

-Po tacie, dziadku i pradziadku w końcu.




*


Jest jeszcze dziś, więc jeśli ktoś nie miałby planów sylwestrowych to zapraszam :)
Szczęśliwego! :)

A ja mykam na bibe :D
tęczowa.