Zwycięstwo dziewiąte.

9.

Nawet jak tracisz cel, doceń każdy poranek, a życie wróci wiarę.

-Niech mama to zostawi. - słyszysz głos Włodarczyka dobiegający z korytarza. 

Razem z Martą patrzycie na siebie zdziwione. Odrywacie się na chwilę od robienia pierogów i z zaciekawieniem śledzicie zaistniałą sytuację. Po chwili w kuchni zjawił się przyjmujący z ogromnym garnkiem. Zaraz za nim idzie Twoja rodzicielka. 

-Dziękuję, Wojtuś. - mówi.

-Nie ma za co. - odpowiada jej siatkarz z uśmiechem, a po chwili siada obok Ciebie. 

-Kocham cię. -całujesz go w policzek.

-Za co to?

-Za całokształt, kochanie. 

Po kilku minutach spędzonych na dalszym lepieniu pierogów, rozmowach o świętach, planach na sylwestra i na Nowy Rok, głos zajmuje najmłodsza w gronie.

-Bo wiecie...

-Nie Młoda, Muzaj nie będzie z tobą. - próbujesz dotrzeć do jej rozumu.

-Możecie mi dać skończyć? Doszłam do wniosku, że odpuszczę go sobie.

-No i prawidłowo.

W tej chwili słyszysz dźwięk swojego telefonu. Sms.

•To prawda?! ;o - Muzaj.

•Macieju mój kochany, mógłbyś mnie oświecić?

•No.. że Twoja siostra...

•Tak ;__; Niestety. Moje kondolencje. Chociaż przed chwilą uznała, że sobie Ciebie odpuszcza.

•Uff... Dziękuję. I miłych świąt życzę ;)

-Albo jednak nie! Dlaczego mam sobie odpuszczać?! Dlaczego mam nie walczyć
o swoją miłość!? - wręcz krzyknęła.

-Powiedziała zdesperowana piętnastolatka. - Wojtek chichocze w Twoje ramię, by nie było go słychać.

•Nie, jednak zmieniła zdanie i nadal Cię 'kocha'. Przykro mi Maciej :( Ale wzajemnie! :) Wrocław?

•O Boże.. Tak :) Z Karoliną :D

•Oo.. Wspólne święta? 

•Tak! I powiem Ci więcej :D Jest zajebiście.

•No to co Maciejku. Czego ja Ci mogę życzyć? Miłości! :)

•Ty, tylko tam uważaj z Włodarczykiem. Jestem za młody na bycie wujkiem. 

•Spokojna Twoja rozczochrana :p

-Czemu się tak uśmiechasz? - siatkarz chce zobaczyć Twój telefon, ale nie udaje mu się to. - No co się stało?

-Muzaj się jara, bo są z Karolą na pierwszych wspólnych świętach we Wrocławiu.
-Jezu... Dziękuję wam. - mówi desperacko Marta.

Ubierasz przygotowaną już kremową sukienkę przed kolano, włosy zostawiasz rozpuszczone i robisz delikatny makijaż. Przyjmujący stoi za Tobą w ciemnych spodniach, kremowej koszuli i czarnej marynarce. Wyciąga do Ciebie krawat, z którym jak zwykle ma problem.

-Kochanie, patrz jakie to proste. 

-Z mojej perspektywy wygląda to zupełnie inaczej. Czekaj. - łapie Cię za rękę, gdy od niego już odchodzisz. - Fota na insta musi być!

Wigilia jest cudowna. Po modlitwie, składacie sobie życzenia i łamiecie opłatkiem. Oczywiście najdłużej stoisz przy Włodarczyku, a Twoja siostra lata z aparatem.

-Będą nowe zdjęcia do albumu. - śmieje się przyjmujący.

-Będziemy mieć co wspominać na starość. 

Następnie wieczerza, rozpakowywanie prezentów i śpiewanie kolęd. Razem z Wojtkiem odpuszczacie sobie tegoroczną pasterkę i zajmujecie kanapę przed kominkiem, gdy już wszyscy wyszli z domu. 

-Proszę. - słyszysz, wpatrując się w płomień, a następnie odbierasz od chłopaka kieliszek z czerwoną cieczą. 

-Dziękuję. O której jutro jedziemy?

-Myślę, że koło południa się będziemy zbierać, co?

-Okej. - wtulasz się w siatkarza i po chwili usypiasz.

-Jezu... Dlaczego mnie nie obudziłeś i nie poszliśmy do sypialni? - pytasz Włodarczyka
'na dzień dobry'.

-Nie miałem sumienia. 

-Też cię kocham. Teraz cały dzień będę chodzić przyćpana. - Jak ja się twoim rodzicom pokażę?

-Jesteś piękna nawet jak wyglądasz jak przyćpana, kochanie.

-Nie podlizuj się, Włodi.

-Dzieńdoberek! - krzyczy Marta wchodząc do salonu.
-Nienawidzę twojej siostry. - śmieje się Włodarczyk.

*

Dziękuję :)
tęczowa.

Ps. hyhyhyhy :D mam bekę z hotek Wrony :D
pewnie już wiecie o co kaman :D

vvv

Po raz kolejny widzę płaczącego Zatiego..

Po raz kolejny i ja płaczę..